Posta kodum....

Gönderilmemiş Mektuplar yazdım sana

kalemim tükenene kadar

ama yetmedi

yine tökezledim virgüllerde

noktayı getiremedim

yalnızlığıma başlar gibi

rüzgarlara yazdım acımı

susturamadım çığlıklarımı

seçilmiş yalnızlık benimkisi

yazıya dökemediğim adsız roman misali...

hep tanıdık yüzler mimikler karşımda dururken

nasıl saf gözlerle bakayım

nasıl söylediklerine inananayım...

bilir misin

hala posta kodunu bilmeyen insanlar var

adresi belli olmayan

kimliklerde yaşıyorlar

ama benim adresim belli

belirsizliklerden sıkıldım artık

gelme artık neye yarar

gittiğinden beri tüm yollar kapalı sana...

en son posta kutuma baktığımda

adresini dahi bulamadım

şimdi gittiğin yer belirsiz

gözyaşlarım akmıyor eskisi gibi

bir başıma yaşıyorum mutluluğumu

senin yerine kutluyorum

huzurumu....

ve bugün posta kodlarını tekrar yazıyorum

gönderilmemiş hiç bir mektubum kalmasın diye

içimdekileri döküyorum kağıtlara

ve  mektuplar değeri kadar değil

o yolladığın ruhsuz mesajlar

şimdi sana 

hoşçakal...hoşçakal... hoşçakal.........