Aşkla yanmaya gel....

şu anda senin bunu okuduğunun farkındayım
ne tesadüf değil mi bilinmezim
ardında kalan ne varsa
hepsi bana ait gibi
sana verebileceklerimin toplamı
ömrümün bundan sonraki
vadede kalanları belki
sevgimi de katabilirim bunların arasına
ister misin bunu....?
hiç düşündün mü belirsizim
beni sevebilme cesareti gösterebilir misin
biraz kendine güvensen
ah bir güvensen
neler olacak belki
ne güzellikler yeşerecek....
bu bahar da aşık olsak seninle
hiç bitmeyecekmişcesine
ikili delilik yapsak
kırsak zincirlerimizi
aşkın rüzgarına kapılsak
hani dersin ya kendine
deli miyim diye
de gitsin
insan kaç kez dünyaya gelir
kaç kez aşk meydanından geçer
gönlünde o fırtına esmeye başladıysa
karşısında hiç bir güç karşı koyamaz yabancım
yaramaz bir çocuk gibisin
biliyor musun
bir yaklaşıp bir uzaklaşıyorsun
bu haline bitiyorum ben
ah be yabancım
yak gel gemilerini
demirle limanıma
kim bilir zaman ne gösterecek ruhumuza
engin denizlere mi varacak yolumuz
aşk mı aydınlatacak ruhumuzu
ben bile bilmiyorum yabancım
anı yaşa diyorsun ya
seninle merhabalaştığımızdan beri
an'dayım
seni beklemenin zamanındayım
sabırsızca umutluca
aşkça sana bakmaktayım
geçici olmasın yabancım
şimdiye dek hayatımızdan kaç yabancı geçtiyse
sen geçmeye değil
kalmaya gel yabancım
aşkla yanmaya gel.......