Yavaş Sakinliğime
Yüzleşmem gereken tek bir şey kalmıştı. Geceki rüya belki bu durumun işareti olabilirdi.
O anda hiçbir şey '' hissetmediğimi'' farketmemle birlikte son kez aklımın iplerini saldığımı farkettim.
Anlatamamak '' anlaşılamamaktı'' oysa dediğim zamanlarım olabiliyor.
Yolların ayrılması hiçbir zaman bir kesişim noktası olmadığını uzun zamandır söyler durur.
Kendimizi bir türlü inandırmak istemediklerimizle inandıklarımız arasında gider dururuz.
Şu anda fonda bir chill muzik eşliğinde sokak lambalarına bakıyorum.
Aslında bir yandan keyiflenme zamanım. Uzun zamandır yazmadığımı farkedişim ve eski sedalı günlere geri dönüş.
Neyi sevmediğimi ve neyi istemediğimi gözden geçirirken birden çocukluğumda kayboluşlarım.
Üniversite yıllarım ve sonrasında iş hayatına atıldığım yıllar. Beni ben yapan, içimdeki diğer benlerin ortaya çıkmasını sağlayan verimli, deneyimlerle dolu koşturmaca içinde geçen bir süreç...
Annemin kızım artık yavaşlamaya başlasan iyi olur deyişini duyuyorum. Sakince ve istikrarla yol al!
Babannemi görüyorum masamda. Bana bakan azimli, kendinden emin, güçlü bir edayla bakan bir çift göz ilişiyor gözüme. Gözlerim doluyor ve efendumunu yediğim.....
Uykuya teslim olmadan önce bir yolculuğa çıkmam gerek.. Acilen:)
İki haftadır gitmeyen bir burun akıntısı ve mukus istilası yaşıyorum. Sesimin gidişi, tat ve koku kaybının yanında dudağımda yeşeren uçuklarım... ve karşınızda ben:)
Arada yazmak kısa süreli terapi yerine geçse de benim için kitabımın herhangi bir sayfası belki de..
Sonbaharın sonlarına doğru yaklaştığımız günlerde güneşe teslim olmak için can atıyorum.
Sayılı günler kapıda.. Kar ve soğuk her an benimle..
Dersler, tez analizleri, büyük bir heyecanla bebişi bekleyişimiz...
Tatlı heyecanlaın minik bekleyişlerinde bir ben..
Yarına merakla yürüyen ayrı diğer ben,
İnsanlardan beklentisini sıfırlayan diğer başka bir ben,
Küfredişlerim için sizden özür dilemeyen çılgın diğer ben,
Beni olduğum gibi kabul etmeyenler sizi kapının dışına almak durumundayım.
Bu yüzden üzgün değilim...
Yapabileceklerimi görebilmem uzun zaman aldı (egosantrik biri değilim)
Kendime yürümem için çokçasından geçmek gerekiyor
Başka hikayelerle bir öyküyü tamamlayabilmenin dayanılmaz hazzı
Bu sefer başka hikayelerin ortaya çıkışı
Ve doğan güne merhaba uyanışı..
Kendinizi ve ruhunuzu ihmal etmeyeceğiniz bir ay dilerim.
Yavaşça, usulca, sakince ve emin adımlarla istikrarlı mutlu anlara :))
Yorumlar
Yorum Gönder