Kayıp Yolcu

 

Geçti dediğimiz ne varsa aslında geçmiyor.. Geçemiyor gecenin içinden, karanlığın dibinden ve kaçamıyor gecenin sessizliğinden...

O sessizlik ki boğuyor nefesimi.. Kaçamıyorum her yerim ürperiyor yalnızlığımın soğuk ayazından...

Sonra kontağı çevirmemle birlikte hikaye yeniden başlıyor.. Zihnimde çoğalıyor anlatacaklarım..Kelimeler yığınla birikiyor sanki... Öyle bir yerdeyim ki adresi yazmakta zorlanıyorum.. Onca anı tutmuşum, saklamışım ve atamamışım kalmış kıyıda köşede bir yerde..

Evin her yanı anılarla dolu.. Atamıyorum hiçbir eşyamı.. Nereye koysam o 4 yıla ait izler, sesler ve  ayak izlerine dair belli belirsiz hatıralar dolaşıyor duvarlarda. Bakışıyoruz ara ara. Sonra beni deliye çeviren soruları soruyorum..Bir cevap alamamanın verdiği huzursuzluk kaplıyor bedenimi. Yine mi diyorum yine mi buldun beni..  Burada sana yer yok diyorum. Karşıma geçmiş sırıtıyor.. Seni azat ediyorum.. Uzaklaşıyor usulca, sessizce ve şuursuzca...

O gemi bir gün kalkacak o limandan. Kalkmasa bile sefere hazırlanıyor her gün.. Kimse bilemez ne zaman yola çıkacağını... Ama o gün bir gün gelecek.. Yollar gidilmek için vardır.. Serzenişe gerek yok..

Anlamlar anlamsızların yanında anlamlı.. Doğrular yanlışlarla bir bütün.. Ya insana yakıştırılan yakışan yalnızlık.. Ne güzel de sırıtmadan dimdik duruyor..

Yine bir yolculuk zamanı.. Yanıma Cd'lerimi alıyorum.. Bir de şekerpare hanım.. Olanca anı var anlatacağım sizlere.. Akışına bıraktığımdan beri akıştayım.. Ve kontrol edemeyeceğiniz şeyleri özgür bırakmanın zamanı geldi de geçiyor.  Bir de kontrolünüzde olan şeylere daha da fazla sahip çıkma zamanı. Aynı dili konuşamasak da aynı duygulardan belki bir gün geçebiliriz. 

Bir Kadıköy vapuru,

Bir Beşiktaş iskelesi

Bir filtre kahve tadında İstanbul'u dinleriz ya gözler kapalı..

Martıların sesi çınlar kulaklarımızda

Bir şehir telaşı bir hayat yuvarlanışı

Bir yaşam mücadelesi akıp gider 

Akrep yelkovana yetişemez

Bir de sınır tanımayan hayallerimiz

Selamlar olsun o gemi yolcularına 

Bir de kayıp yolcuya.....