Başka bir tat var onda....

tarifsiz bir yemeksin...içindekileri çözemediğim ama tadını bildiğim...mutfağında olmak isterdim..yemek yapar gibi tanımak isterdim seni...bilirsin sen de yemek yapmak beceri ister aşk da öyledir zaten...kıvamını tutturmak gerekir her yemeğin..önce bir ön hazırlık yaparsın...malzemeleri toparlarsın...miktarı önemlidir her birinin..azar azar mı eklemek gerekir yoksa tutam tutam mı...bunu ayarlamak değişir kişiden kişiye..kaç kişilik yemek yapacaksan onu planlarsın...en güzeli ortak bir damak tadı tutturmaktır..sence de öyledir...aşkın tadı bambaşkadır ama..öyle bir tat vermelisin ki eşi olmamalıdır..marifetli ellerine yakışır mı acaba...hiç merak ettin mi bunu...yoksa o lezzetten hep mi kaçtın...? emek vermeden hiç yemek yapılır mı .. yapılmaz..yapılsa da yemek olmaz...aşk da öyledir..bir çay demlersin suyu koyarsın ocağa....kaynamaya başlar beklersin..biraz zaman geçmesi gerekir..sonra çayı eklersin üzerine...ve kaynar suyu dökersin...çayın demlenmesini beklersin..zaman geçtikçe tadı yerine gelecektir..sıcacık bir çaya hasret değil midir herkes...demle bi tanem demez mi ademoğlu havvasından..sen de öylesin herkes gibi....ben de sendenim belki...ama bunu bir türlü gönül itiraf edemez ki...çay demlendi mi içilmeye hazırdır....ama durun bir dakika ...yalnız içilen çayın bir tadı olmaz...eşlik etmeli biri o tada...misafiri oldu mu hiç yüreğinin....ılık bir merhaba beraberinde kopkoyu bir sohbeti de getirir...fark ettirmeden usulca dizlerinin dibinde bitiverir...ve anlatılmaz dakikalar başlar o çay saatinde....yudumladıkça hayat başka bir türlü tat bırakır damağında..paylaşıldıkça çoğalan bir tattır aslında....aşk gibi....aşkı paylaşırsan kat ve kat artar...biteceğinden korkarsın ya aslında hiç bitmez, seni terk etmez...sen o çayı içmeye hazır olduktan sonra o misafir de ebedi yanındadır aslında....fazla düşünmeye gerek yok biliyor musun ...sadece bakmak ve görmek yeterli....ne zaman o mutfağa girsen yemek yapmaya başlasan bir hevesle o zaman doyumsuz tatlar yanındadır...çok basit bir uygulama...hayatında şimdiye dek olmuş bitmiş herşeyi bir kenara at ve bundan sonraya odaklan...gelecek senin için ayrı bir tat ayrıca....mutfağımda her gün çayımı demlerim...bazen sessizliğim eşlik eder bana..istersen katılabilirsin...ısrar etmem kimseye..sadece bir işaret bırakırım yaşadığın yere..gözüne ilişir belki diye...küçükken uçurtmam olsun isterdim gökyüzü yalnız kalmasın diye. sonra çay demlemeyi öğrendim yüreğim sevgisiz yaşamasın diye...şimdi ne zaman çay demleyelim diyen görsem sevginin sesini duyarım...aşkın tadını tutturdun mu  demlidir o çay her sabah gözlerini açtığında...afiyet olsun umuda, aşka ve bir de yeni doğan her ruha...