Arsızlığım

Uzun süredir yazamıyordum ama şimdi kulaç atma zamanı..yazılarımın tanınmasına az kaldı..bunu hissedebiliyorum..kendı kendıme çıktığım bu serüvenimde yanımda olan kitaplarıma sevgiler...onlar cansız birer varlık da olsalar hep benimleydiler...şu günlerde iş yerimde yoğun günler yaşamaktayım..sınavdı etüttü yok efendim veli toplantısıydı derken gün bitmiş oluyor..gel gelelim ales 'e..periyodik giden bir çalışmam var...ama öğreneceğim de çok şey var..kafamda artık şekilleniyor bazı şeyler...hani yazıyorum ama günün ve zamanın bir nevi değerlendirmesi oluyor bunlar...Bu sınavı artık başarma zamanım...benim sahip olduğum gücü etrafımdakiler görebilirken ben nasıl olur da fark edemiyorum orası ayrı bir mevzu...

zaman geçip gidiyor ve benim de tez konumu bulmam yaklaşıyor..olacak olacakk..hmmmmm..başka ne desem...kendi halimde devam yola....kar yağışı var şu anda dışarda....hmmmmm...ve aşk....kapımı çalacak ve belkı de ben kapıyı açmadan hemen kapının altından içeriye girivericek..tam da benim istediğim gibi:)
aşkın bir zamanının olduğunu sezinleyebiliyorum çünkü ne kadar uğraşılırsa o kadar sizden uzaklaşan bir topaç gibi aşk....tarifsiz bir zaman kaçağı...bakalım neler olacak......


sen benden gittin gideli ebedi yalnızlığım artık özgürlüğümün efendisi
ve benim sefaletim arsız sabırsızlığım
insan neden meraksız olamıyor ki....?